روحاني در اين ديدار که در دفتر رييس جمهور برگزار شد؛ با آرزوي سالي توام با رفاه عمومي ، اشتغال جوانان، امنيت و رشد و شکوفايي در همه زمينه هاي اقتصادي، اجتماعي ، فرهنگي و سياسي ، گفت: «اشتغال يکي از مهم‌ترين مسايل اقتصادي، اجتماعي و امنيت آفرين کشور است و اگر مردم احساس کنند اشتغال در مسير درستي قرار گرفته ، اميد و آرامش عمومي در جامعه افزايش خواهد يافت.»

آمارهايي با ارزش تبليغاتي!

رئيس جمهور به تلاش هاي دولت در عرصه اشتغال اشاره کرد و با بيان اينکه در دنيا طي سال هاي گذشته تنها چند کشور بوده اند که توانسته اند اشتغال بالاي 600 هزار نفر ايجاد کنند ، گفت: «درسال گذشته به طور ميانگين موفق شديم 700 هزار اشتغال ايجاد کنيم اما بايد براي بالا بردن اين رقم با توجه به آمار انباشته شده متقاضيان کار، تلاش ها مضاعف شود.»

روحاني در حالي دولتش را جزو چند کشوري که توانسته اند بالاي 600 هزار شغل ايجاد کنند معرفي کرده است که اولا آمارها خلاف ادعاهاي دولتمردان است و ديگر اينکه ايشان اگر مي‌خواهند قياس کنند بهتر بود ميزان بيکاران و نرخ ايجاد اشتغال را در آن کشورها مد نظر قرار مي‌دادند تا نسبت دقيق به دست آيد.

فرض کنيد، کشور «الف» که 1 ميليون بيکار دارد، سال گذشته 400هزار شغل ايجاد کرده است. در سمتي ديگر کشور «ب» 7ميليون بيکار دارد و در مدت زماني مشابه 700هزار شغل را پايه گذاري کرده است. اکنون اگر تنها به ميزان ايجاد اشتغال نگاه کنيم کشور «ب» موفق‌تر به نظر مي رسد اما به واقع و در نسبت با جمعيت بيکار کشور «الف» 40درصد ايجاد شغل کرده و کشور «ب» 10درصد. اين همان شيوه اي است که متاسفانه دولت تدبير و اميد در ارائه آمارها از آن سود مي برد. يعني برخي آمار به صورت ابتر ارائه مي‌شود که تنها ارزش تبليغاتي دارند.

رئيس دولت يازدهم در حالي در ماه هاي پاياني دولتش اين موضوع را عنوان مي کند که در ايام انتخابات با انتقاد از وضعيت بيکاري وعده داده بود که اين معضل را برطرف خواهد کرد. اما مطابق گزارش هايي که در ماه هاي پاياني سال 95 در روزنامه هاي حامي دولت منتشر شد آمار بيکاري روند افزايشي داشته است.

خروج از رکود و سايه تهديد!

روحاني در بخش ديگري از سخنان خود، تراز مثبت تجاري ،تورم تک رقمي و خروج از رکود ، تقويت روند اشتغالزايي، جذب سرمايه خارجي ، نوسازي صنايع حمل و نقل هوايي، ريلي و جاده اي و فعال کردن 24 هزار واحد صنعتي در کشور را از دستاوردهاي دولت يازدهم برشمرد  و با اشاره به نقش ارزنده برجام در تحقق بخشي به اين دستاوردها گفت: «هدف ما در برجام اين بود که سايه تهديد را از سر کشور برداريم و همچنين زنجير تحريم هاي ظالمانه و تحميلي را پاره کنيم که همه اينها در سايه کمک هاي خداوند ، هدايت‌هاي مقام معظم رهبري و حمايت‌هاي مردم تحقق يافت.»

رئيس جمهور در حالي از خروج از رکود و تورم تک نرخي سخن مي گويد که نه مردم نه تنها تصميم ها و بي تدبيري هاي دولت در زمينه واردات بي رويه، به اقتصاد ملي خسارت وارد کرد. فقط در يک ساله اجراي برجام، 500 هزار نفر بر شمار بيکاران افزوده شد و صدها کارخانه تعطيل شدند. متاسفانه اکنون تازه، شروع پديداري آثار بي‌تدبيري هاي دولت است و اثرات تلخ اين روزمرگي و روش «باري به هر جهت» ، در سال جاري و سال آينده بيشتر پديدار خواهد شد.

دست‌کم زنجيرهاي تازه تحريم‌ها را ببينيد؟!

موضوع ديگري که رئيس جمهور به آن اشاره کرده است «پاره کردن زنجير تحريم هاي ظالمانه و تحميلي» است. چگونه مي توان چنين چيزي را بيان کرد و آن را دستاورد دولت يازدهم خواند، وقتي در همين ايام عيد در آمريکا طرح هايي براي تحريم ايران پيشنهاد شد و حتي برخي از آنها به تصويب هم رسيد.

ناديده گرفتن واقعيت هاي روشن از طرف دولتمردان به جهت دستاورد سازي براي برجام که تقريبا تنها دل مشغولي چهار ساله دولت بوده است هم تعجب برانگيز و از طرفي هم چرايي آن به راحتي فهم مي شود. وقتي تمام بنا بخواهد بر يک ستون استوار گردد فرو ريختن آن يعني فرو ريختن بنايي که دولت وعده هاي بسيار و نتايج ضعيف آن را تبليغ مي کند. بنايي پوشالي که بر يک ستون ايستاده و تازه بيشتر اختيار آن در دست بدعهدان غربي است.

اما دور شدن سايه تهديد همان بهانه نخ نماي تکراري است که ديگر حتي موجب تعجب ملت ايران هم نمي شود. مدافعان سرسخت شکل گيري «برجام، به هر طريق» روزگاري با تب و تاب از سايه تهديد و جنگ سخن مي گفتند و برجام را فرصتي براي دور کردن کشور از جنگ مي ناميدند، اما جالب اين بود که ملت بزرگ ايران، همان ايام هم به رخ دادن جنگ در آن فضا و به آن دلايل بيشتر به صورت مضحکه اي مي نگريستند که عده اي را در برخي روزنامه ها و رسانه ها جارچيان آن قرار داده اند. حقيقت آن بود که ملت، پشت اين «سايه جنگ» مترسکي را که غرب براي مرعوب کردن مردم ايران ساخته و پرداخته بود ديده بودند و اين ادعا چيزي جز تلاش براي فرافکني وعده‌ها و ناکامي‌هاي برجامي نيست.

اکنون که حتي برخي صاحب نظران و روزنامه نگاران و سياست مداران غربي و آمريکايي به اين نکته که گزينه نظامي بلوف بي اثري است اذعان کرده اند؛ به اينکه آمريکا را ديگر توان رويارويي نظامي در خاورميانه نيست آن هم با کشوري مانند ايران؛ آمريکايي که در افغانستان و عراق در گل فرو رفته بود، چرا باز برخي در داخل اصرار دارند از آن استفاده کنند؟ اين دليلي جز توجيه امضاي برجامي است که نقاط ضعف بسياري دارد؟ دليلي جز تلاش براي وارونه جلوه دادن حقايق و ژست پيروزمندانه گرفتن براي انتخابات؟

بازهم تفاخر به رشد بي کيفيت

روحاني اظهارداشت: «ما براي نخستين سال از زمان تصويب سند چشم انداز 20 ساله جمهوري اسلامي ايران، به رشد 8 درصدي در سال 95 دست يافتيم و اين تحقق آرزويي 12 سال در اين عرصه بود.»

رئيس جمهور، آسيب ناپذيري در برابر فشارهاي خارجي را  از جمله اهداف اقتصاد مقاومتي دانست و گفت: «خودکفايي در عرصه توليد گندم و تامين مواد غذايي ، تامين گاز مورد نياز کشور و افزايش صادرات نفت و ميعانات نفتي ، تلاش هايي در عرصه اقتصاد مقاومتي بود.»

روحاني افزود: «عده اي تلاش دارند حقايق را معکوس جلوه دهند و فکر مي کنند با وارونه کردن حقايق به دولت ضربه مي زنند، اما اين اقدام مردم را مايوس و نااميد مي کند که ضربه  به نظام ، کشور و ملت است . بايد واقعيات را به مردم گفت و شرايطي سالم، شفاف و رقابتي را ايجاد کنيم تا مردم بتوانند انتخاب درستي انجام دهند.»

روحاني در بخش ديگري از سخنان خود به دو انتخابات مهم و سرنوشت ساز ارديبهشت ماه اشاره کرد و گفت: «در انتخابات پيش رو ، آنچه مهم است حضور حداکثري مردم در پاي صندوق هاي راي و  تشويق همگان به راي دادن است.»

چه کساني مردم را مايوس مي‌کنند!

رئيس جمهور تصريح کرد: «مايوس کردن مردم از حضور در پاي صندوق هاي راي حرکت در مسير دشمنان ملت است و مردم بدانند سرنوشت کشور با نتيجه صندوق آراء رقم مي‌خورد و حضور آنان در انتخابات، براي عظمت کشور بسيار اهميت دارد.»

لازم به يادآوري است که انتقاد مايوس کردن مردم نيست. انتقادهايي که بر پايه استدلال و دلايل و شواهد متقن بيان مي شود تذکري است به دولت. اما به راستي چه کساني باعث ياس مردم مي شوند؟ آن مدير دولت تدبير و اميد که مي گويد ما فقط توانايي توليد «آبگوشت بز باش و قورمه سبزي» داريم و يا حمايت دولتمردان تدبير و اميد از غارتگران بيت المال و امانتدار خواندن آنها؟ يا معوقه ناميدن بزرگ‌ترين اختلاس؟ يا ضعيف جلوه دادن توان نظامي ايران در برابر آمريکا؟ و.... به راستي کدام مايه ياس و دلسردي است؟

روحاني در ادامه انتخابات را کليد جمهوريت و مردمسالاري و از مباني مشروعيت برشمرد و گفت: «جمهوري اسلامي ايران متکي به راي مردم و انتخابات است و اهداف بلند ملت و کشور از اين طريق محقق مي شود.»

رئيس جمهور با اشاره به نقش و اهميت حضور پرشور و باشکوه مردم در انتخابات در تقويت جايگاه کشور در عرصه بين المللي اظهارداشت: «ما دنبال برگزاري انتخاباتي پرشور، باشکوه و توام با اخلاق و رقابت در کشور هستيم و خواهان انتخاباتي همانند برخي کشورها که با بداخلاقي و تخريب مواجه بود، نيستيم.»

روحاني با اشاره به اينکه بايد نتيجه صندوق‌هاي راي، شکوفايي اهداف مورد نظر ملت ايران باشد و  همه قوا بايد دست به دست هم دهند و حضور حداکثري توام با اخلاق و راستگويي را در انتخابات پيش رو رقم بزنند، گفت: «رشد نظام در سايه مشارکت مردم و صندوق هاي آراء است و ضروري است که همگان مردم را به حضور فعال‌تر و حداکثري در پاي صندوق هاي راي تشويق کنند و  مردم نيز بايد هميشه به صندوق هاي راي اميد داشته باشند و اگر مايوس شوند و اين اميد قطع شود، پايان مردمسالاري و دمکراسي است.»